Reflections on the grey zone between language legislation and implementation in EU asylum practice

Katrijn Maryns
Ghent

Volgens Artikel 12 van de EU Richtlijn inzake Asielprocedures moeten verzoekers worden ingelicht over de te volgen procedure “in een taal die zij begrijpen of waarvan redelijkerwijze kan worden aangenomen dat zij deze begrijpen” en “moeten zij, telkens wanneer dat nodig is, gebruik kunnen maken van de diensten van een tolk” (2013/32/EU). Deze criteria zijn nauwelijks toepasbaar en onduidelijk voor wat het metalinguïstische bewustzijn betreft dat vereist is voor een correcte inschatting van de nodige taalondersteuning. Dit artikel focust op enkele linguïstische aspecten die in de huidige asielwetgeving onderbelicht zijn. Onduidelijke richtlijnen leiden tot tegenstrijdigheden tussen lidstaten bij de interpretatie en toepassing van taalgerelateerde richtlijnen in de dagelijkse asielpraktijk.

Over the last few decades, the EU has made significant efforts to improve its asylum system with a view to building a shared space of protection, responsibility and solidarity among its individual Member States. Between 1999 and 2005, some major directives and regulations were adopted to streamline asylum legislation and to work towards a Common European Asylum System (CEAS). The main objective of this harmonisation policy was to bring an end to the ‘asylum lottery’ by increasing the chances that applications were treated in the same way throughout the European Union, regardless of the Member State where they were submitted. One of the key texts in the implementation of the CEAS was the Asylum Procedures Directive of 2005 (2005/85/EC), which set out minimum standards for assessing asylum applications. These basic requirements include the right to a personal interview with an asylum officer trained in EU law to determine, according to unified standards, whether the applicant is a refugee or qualifies for subsidiary protection. Increasing needs for further specification and refinement of these standards resulted in a revision of the Directive in 2013 which aimed at “fairer, quicker and better quality asylum decisions” (EU, 2014). […]